อะไรอยู่บนรามเกียรติ์

ผมจั่วหัวบล็อกได้แบบไม่ถูกใจคนรักภาษาไทยหลายท่าน  มันจะมีอะไรอยู่บนรามเกียรติ์ได้ไง  ต้อง " ใน "ซิ ถึงจะถูกต้องตรงตามหลักไวยากรณ์

ผมขออนุญาตยืนยัน แถมนอนยันอีกด้วยยังไหว  ว่ามันต้องอยู่บนถูกแล้ว เพราะผมกำลังพูด เอ๊ย เขียนถึง จิตรกรรมเรื่องรามเกียรติ์รอบระเบียงวัดพระแก้วครับ

ผลงานเหล่านี้เป็นการชุมนุมจิตกร เอกแห่งกรุงรัตนโกสินทร์  ซึ่งขออภัยจริงๆ ที่ผมจำได้ และรู้จักแค่เพียง ครูสง่า มยุระ ส่วนคนอื่นๆนั้นทราบแต่นาม หาได้รู้จักประวัติ หรือผลงานท่านแต่ประการใด

ภาพจิตรกรรมเหล่านี้เราเห็นทุก ครั้งที่ไปวัดพระแก้ว  บางคนเดินชมเพียงเฉพาะตามทางที่ผ่าน  บางคนอาจสนใจ เดินเถลไถลดูไกลหน่อย บางคนอาจแวะทักทายกับศิลปินรุ่นหลังที่กำลัง ขะมักเขม้นปัดแปรงพู่กันซ่อมภาพเขียนอยู่

ผมเองเห็นภาพพวกนี้จนชินตา ไม่รู้สึกว่ามีอะไรแปลกพิสดาร มันก็แค่ภาพวาดเล่าเรื่องลิงกับคนสมานฉันท์ สู้ยักษ์  หากในบ่ายวันอังคาร  วันที่ผมเตร็ดเตร่เรื่อยเปื่อยได้อิสระ หลังจากไหว้พระแก้วให้ใจสงบ  ผมยืนมองดูรูปอันแสนคุ้นเคยอีกครั้งทว่าคราวนี้ผมเห็นอะไรที่ต่างไปจากครั้งก่อน นั่นทำให้ผมเกิดความฉงน และต้องเดินวนรอบระเบียงวัด เพ่งพินิจดูรูปอีกครั้งอย่างตั้งใจกว่าเดิม อยากทราบไหมครับ ผมเห็นอะไร?

จิตรกรไทยไม่ได้ต่างจากจิตรกรชื่อดังของชาติอื่นหรอกครับ  นิยมแฝงสัญลักษณ์ลงบนผลงานตัวเองบ้าง แฝงอารมณ์ขันบ้าง  ผมเจออะไรเหรอครับ...

นี่ไง เฉลย

เห็นหรือเปล่าครับ  ลูกสมุนพระรามพี้กัญชาซะเพลินเชียว  อีกตัวก็กำลังหาหมัดให้เพื่อนชนิดเมามันส์

ส่วน อันนี้ สมาคมแม่บ้านทหารลิง  มีโจงกระเบน กับตะแบงมานด้วย แหม...สายเดี่ยวทันสมัยเข้ายุคจิงจริ๊ง

อันต่อไป ไม่ดีเท่าไหร่  คนล้มอย่าข้าม อืม...แล้วลิงล้มล่ะ???  น้ำใจเพื่อนนะ จำไว้เลย ไม่ช่วยแล้วยังยืนขำอีก

อันนี้ ไม่ดีอีกนั่นแหละ สามีกับภรรยาเขาหยอกกันไปแอบดูทำม้ายยยแต่ผู้ชายใช่ขุนช้างเปล่า เนี่ย

อันต่อไป  อืม เขาว่าอย่าเอาไม้ไปแหย่เสือ  แล้วอ้ายเด็กคู่นี้ใจกล้ามาจากไหนกันละหว่า  อ๊ะๆ ดูมุมขวาบน  มีนายทหารหนียามไปพลอดรัก

กับแม่หญิงด้วย :)

ต่อมา นายคนนี้ พ่อสูบไปป์ซะเท่ห์เชียว

เฮ้ย!!!!  แตรฝาหรั่งมันมีตั้งกะสมัยพระรามแล้วเรอะ???

ภาพต่อไป บอกให้เรารู้ว่า การติดสินบนมีมาเป็นพันๆปีแล้ว ดูท่า แม่หญิงคนนี้คงไหว้วานนายประตู ฝากของไปให้ชู้รักแน่เลย

สองภาพนี้เป็นยามพักของชาวลิง ว่างๆ พ่อหนุมานก็หยอกนางฟ้าเล่น เอ๊ะ ใช่ป่าวหว่า เดี๋ยวหาข้อมูลภาพสองอีกทีละกัน

ผมว่าภาพน่าจะมีอีกเยอะ  ความที่รีบเลยยังสังเกตไม่ทั่ว ถ้าเจออะไร

เด็ดๆจะเอามาโพสต์เพิ่มเติม รวมถึงรูปบรรดาทหารลิง ทหารยักษ์ และสารพัดเจ้าในเรื่องรามเกียรติ์  วันนี้เอาไปเท่าที่ได้ก่อนครับ

มัจฉานุ

วิรุญจำบัง

ท้าวสหัสสะเดชะ

เซี่ยวกาง นายทวารบาล

ไม่รู้ชื่ออะไรน้อ

งานบ้านผู้ชายก็ทำได้ ง่ายจัง

๒๒.๐๐ น. วันศุกร์



ผมไปส่งเมียที่สุวรรณภูมิ เธอกำชับแล้วกำชับอีก ให้ดูแลบ้านช่องให้เรียบร้อย ระหว่างที่เธอไม่อยู่บ้านเสาร์-อาทิตย์ ผมยักไหล่ตอบเธอไปว่า สบายมาก งานบ้านก็แค่ชิลๆ  มีอะไรยากที่ไหนกันเล่า




วันเสาร์


๐๗.๐๐ น. ตื่นนอน พอนึกได้ว่าเป็นวันหยุด เลยงีบต่ออีกชั่วโมง

๐๘.๐๐ น. ตื่นนอน อาบน้ำอาบท่าแต่งตัว คลุกข้าวปลาทูให้ ดาริน กับ สโนว์ไวท์  แม่สองแมวของผม ตัวเองรื้อตู้เย็น ทำสปาเก็ตตี้ปลาหมึกเป็นมื้อเช้า




หลังมื้อเช้า ล้างตู้ปลา จัดกระถางต้นไม้ใหม่ กวาดถูบ้านหนึ่งรอบ


เที่ยง ให้แม่สองแมวกินอาหารเม็ด เข้าครัวทำไข่เจียวหมูสับ กับยำปลากระป๋อง


รื้อชั้นเครื่องเสียงออกมาปัดฝุ่น เรียงแผ่นซีดีเข้ากล่อง หอบเสื้อผ้าสามตะกร้าไปซัก




เย็น กินไข่เจียวหมูสับที่เหลือจากกลางวัน เนื้อหมูที่ค้างในช่องฟรีซ เอามาทอดให้สองแมวตามเคย กินเสร็จกดละลายน้ำแข็ง ล้างตู้เย็น เก็บของไม่ใช้ไปทิ้ง


หลังข่าวภาคค่ำ ใช้เวลา ๔๕ นาที อาบน้ำแล้วเลยล้างห้องน้ำไปในตัว


ดูละครเสร็จเข้านอน คืนนี้ไม่มีบอล




วันอาทิตย์


๐๘.๐๐ น. ตื่นนอน วันนี้ผมอาจต้องปรับปรุงอะไรนิดหน่อย เมื่อวานรู้สึกผมใช้เวลาทำงานบ้านนานไปนิด


ผ้าคลุมเตียงไม่ต้องเก็บ เดี๋ยวตอนเย็นผมต้องกลับมานอนอยู่ดี เก็บเข้าเก็บออก เสียเวลา!!!


เทวิสกัสให้แมว เดินไปซื้อข้าวมันไก่ร้านหน้าปากซอยมากิน ปลาอินทรีในตู้เย็นเก็บไว้ก่อน อันที่จริง ผมว่า เวลาทำอาหารมันไม่ควรนานกว่าเวลากินนะ จริงไหม?


จานแช่ในอ่างล้างจาน  รอล้างทีเดียวตอนเย็น


พื้นบ้านก็ไม่ค่อยเลอะเท่าไหร่ กวาดวันเว้นวันคงได้มั้ง




กลางวัน พบวิธีใหม่ในการล้างจาน ขณะที่อาบน้ำใต้ฝักบัว ให้ล้างจานไปพร้อมกัน  ไม่ต้องใช้ซันไลต์ ใช้น้ำสบู่นั่นแหละล้าง อ้อ ชามข้าวแมวก็ล้างพร้อมกันรอบเดียวจบ




ทอดปลาอินทรีกินตอนบ่าย ไม่ต้องใส่จาน ตักจากกระทะกินได้ทันที ประหยัดภาชนะไม่ต้องล้างหลายใบ ถ้าเหลือก็ไว้ในกระทะยังงั้น


ต้นไม้ไม่เหี่ยวมาก ไว้พรุ่งนี้ค่อยรดน้ำ




เย็น มีปัญหากับห้องน้ำ ท่อน้ำตันเพราะเศษอาหารที่เข้าไปอุด แก้ไขด้วยการงดอาบน้ำหนึ่งวัน ชุดนอนใส่ชุดเดิมเมื่อคืน ไม่เปลืองแฟ้บซักผ้าบ่อยๆ ผมวางแผนจะซักผ้า ๒ อาทิตย์ครั้ง


ให้แมวกินอาหารเม็ดจากถุง ไม่ต้องใช้ชามข้าวอีกต่อไป


หัวค่ำ เมียโทรมาบอกว่า เครื่องบินติดพายุ อาจต้องกลับเย็นๆ วันจันทร์




ผมทำเสียงเหมือนจะร้องไห้ บอกเมียไปว่า กลับรถทัวร์ หรือรถไฟก็ได้ ขอร้องเถอะ


กลับมาก่อนที่จิตผมจะตก และสภาพบ้านเรามันจะเละตุ้มเป๊ะไปยิ่งกว่านี้

INCEPTION เมื่อจิตเป็นนาย กายเป็นบ่าว

กาลครั้งหนึ่งในป่าใหญ่ เต่าคลานจนถึงเส้นชัยในที่สุด

ขณะที่นักเล่านิทานหลายคนนิยมลำดับเรื่องจากต้นไปสู่ปลาย ใครบางคนกลับเลือกเล่าเรื่องโดยเริ่มจากตอนจบ จากนั้นค่อยวกกลับมาสู่จุดเริ่มแรก




INCEPTION คือเรื่องเล่าของอาชญากรผู้เชี่ยวชาญงานจารกรรม หากพวกเขาไม่ใช่นักจารกรรมธรรมดา สิ่งที่พวกเขาปล้นชิงจากเหยื่อคือ ความคิด !!!

โครงการประมูลพันล้าน เราตัดหน้าคู่แข่งได้โดยทำให้

ฝ่ายนั้นฝัน แล้วขโมยรายละเอียดงานมาซะ (ข้อมูลต่างๆที่

สมองรับรู้จะถูกซ่อนอยู่ในจิตสำนึกเหยื่อ อาจอยู่ในรูปของ

เซฟลับ หรืออาจใช้วิธีง่ายๆ บังคับด้วยกำลังให้เหยื่อปริปาก)

เช่นเดียวกัน นักเล่าเรื่องบางคนนิยมเล่าเรื่องแบบคู่ขนาน ขณะที่กระต่ายวิ่งแข่งกับเต่า สิงโตก็กำลังไล่ตะปบลูกกวางอยู่ไม่ไกล ซึ่งหากเล่าไม่ดีมืสิทธิที่คนฟังจะงง หรือไม่ตัวคนเล่าเองนั่นแหละพลอยผสมโรงงงไปด้วย เราจึงเห็นหนังไซไฟบางเรื่องออกมาแบบแปลกๆ ราวอาหารที่ส่วนผสมไม่เข้ากันกระนั้น


คริสโตเฟอร์ โนแลน กลับมาโชว์ฝีมือระดับเทพอีกครั้ง ไม่เพียงเริ่มเรื่องจากอนาคตข้างหน้า ยังซ้อนเรื่องกันถึง 4 ฉาก แม้คนดูอาจจะงงๆตั้งตัวไม่ติดตอนเริ่มเรื่อง ทว่าฉากแอ็คชั่นหลายแหล่ก็เอาอยู่ พอจะสะกดคนดูไม่ให้ลุกจากที่นั่งก่อนหนังจบ


ลีโอนาร์โด ดิ คาปริโอ รับตำแหน่งหัวหน้าทีมล่าฝัน เอ๊ย จารกรรมฝัน ผู้มึความผิดบาปลึกซึ้งเกาะกินจิตใจ (ดูเหมือนโนแลนจะชื่นชอบการเล่นกับจิตใจมนุษย์เป็นพิเศษ ตั้งแต่ MOMENTO ไล่มาจนถึง THE DARK KNIGHT)




ลูกทีมของลีโอ มาพร้อมความถนัดพิเศษคนละแบบ ที่ต้องร่วมแรงร่วมใจกันทั้งหมด ถึงจะปฎิบัติภารกิจพิเศษนี้ให้ลุล่วงไปได้ด้วยดี และดูเหมือนแต่ละคนจะเป็นสัญลักษณ์แทนอะไรสักอย่าง แต่ช่างเหอะ ผมขี้เกียจคิด แค่เรื่องว่า ตอนนี้ผมกำลังฝันอยู่หรือเปล่า ก็ทำให้ไมเกรนผมกำเริบขึ้นมาอีกแล้ว

นอนหลับ ฝัน แล้วลงมือได้เลย !!!

ยอมรับว่าตอนจ่ายเงินซื้อตั๋ว ไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่า ดูหนังฆ่าเวลา กับเพราะมันเป็น MOVIE DAY ที่ค่าตั๋วลดครึ่งราคา


หากเหตุการณ์กลายเป็นว่า แค่ซีนแรก โนแลนก็ตรึงผมให้ลุกจากเก้าอี้ไม่ได้ ก่อนจะเตะผมตื่นด้วยฝีมือคุณนายคอบบ์ ทำให้ผมรู้ว่า อ้อ ตัวละครฝันอยู่นะ




เมื่อผมเริ่มสงสัย (ตามที่ผู้กำกับต้องการ) ว่า คอบบ์ทำงานอะไร เมียเขาไปไหน ทำไมเขากลับบ้านไปหาลูกๆไม่ได้ และ ฯลฯ อารีแอ๊ดเน่ สถาปนิกสาวก็เข้ามาช่วยไขความกระจ่างทั้งหมด (อันที่จริง เธอเข้ามาถามพระเอกแทนคนดูมากกว่า เพราะคงไม่มีคนดูคนไหน ไม่สงสัยอย่างที่อารีเเอ๊ดเน่สงสัย) จากนั้นผู้ชมก็จะเข้าสู่ห้องเรียนทางจิต เรียนรู้ระบบการฝัน???   การเข้าสู่ฝัน การสร้างฝัน (เพื่อหลอกเหยื่อ) การสร้างจิตสำนึกตบท้ายด้วยการพาทัวร์จิตสำนึกของพระเอก ซึ่งแน่นอนว่ามันไม่ได้น่าดู (ใครๆก็มีความลึกลับที่สุด ที่ไม่อยากให้ใครรู้ จริงไหม ???)




หลังจากพาคนดู อึ้ง ทึ่ง เสียวไปกับ อาชญากรรมแผนใหม่ โนแลนให้คนดูตะลึงต่อกับแนวคิด "ฝันซ้อนฝัน" DREAM WITHIN A DREAM พร้อมฉากไล่ล่าอันตระการ


และเพราะว่ามันคือฝัน ฉะนั้นบู๊โอเวอร์ได้อย่างไม่ต้องเกรงใจใคร (เอ่อ...ขออภัยหากคิดจะดูฉากระบิดภูเขา เผากระท่อม INCEPTION มีฉากไล่ล่าแค่ 3 )


ถึงมีฉากไล่ล่าแค่ 3 แต่นั่นก็พอจะทำให้คนดูนั่งตาค้าง และถ้าใครรู้สึกคุ้นตาก็อย่าแปลกใจ  โนแลนยอมรับว่าเขาโตมากับ เจมส์ บอนด์ ส่วนฉากไร้แรงโน้มถ่วง คือฉากคารวะงานของสแตนลีย์ คูบริค SPACE ODYSSY 2001


หากไม่จุใจกับฉากไล่ล่า คนดูมีอึ้งต่อ กับฉาก "ตื่น 3 ระดับ " ซึ่งสามารถนับเป็นฉากคลาสสิคอีกฉากหนึ่งบนโลกแผ่นฟิล์ม และเมื่อรวมเข้ากับสกอร์อันโดดเด่นฝีมือ  HAN ZIMMER ทำให้ผมอุทานได้คำเดียวว่า

"เชี่ยเอ๊ย แม่งคิดได้ไง เนี่ย!!!"

สรุปสุดท้าย INCEPTION อาจมีหน้าหนังเป็น ไซไฟ แอ็คชั่น ทว่าเอาเข้าจริง แก่นของเรื่องกลับเป็น ชายคนหนึ่งผู้มีบาดแผลในจิตใจ จมปลักอยู่กับความผิดพลาดในอดีตปล่อยให้มันทำร้ายตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนถึงฉากสุดท้ายที่ เขากล้าตัดสินใจ สลัดอดีตครั้งเก่าทิ้งแล้วเดินหน้าต่อไป แม้ข้างหน้านั้นนั้นอาจเป็นแค่ความลวง แต่ผมก็ได้รู้ว่า  "อดีต" ทำอะไรเขาไม่ได้อีกต่อไป วิญญาณร้ายที่เฝ้าหลอกหลอนเขามาตลอด มันสูญสลายไปแล้ว

และที่แท้ การขโมยฝันไม่เคยมีปรากฏบนโลกนี้ ดอม คอบบ์ ฝันไปทั้งหมด

หรือที่แท้ เป็นตัวผมเองที่กำลังฝันอยู่???

ฝันเหมือนกับใครหลายคนที่แชร์ฝันอยู่ด้วยกัน

และที่แท้

ผมถูก คริสโตเฟอร์ โนแลน ทำ INCEPTIONไปเรียบร้อยแล้ว!!!

THE EXTRACTOR  นักขโมย

THE POINT MAN  คนชี้เป้า

THE ARCHITECT สถาปนิก

THE FORGER  นักปลอมแปลง

THE TOURIST  นักท่องเที่ยว นายจ้างคอบบ์

THE SHADE   เงา เอ่อ...เธอคือคุณนายคอบบ์

THE MARK เหยื่อที่น่าสงสาร โดนหลอกทั้งเรื่อง กรำ...

ประกาศ!! โปรดอ่านอีกครั้ง

ประกาศฉบับที่ ๑ / ๒๕๕๓

เพื่อให้การปฎิบัติงานเป็นไปด้วยความเรียบร้อย บริษัทจึงขอแจ้งให้ทราบเรื่องระเบียบการลา ดังนี้




๑. ลาป่วย


บริษัทไม่อนุญาตให้พนักงานลาป่วย เพราะถ้าพนักงานสามารถไปพบแพทย์ได้ พนักงานก็ต้องสามารถมาทำงานได้เช่นกัน


๒. ลากิจ


บริษัทอนุญาตให้พนักงานลากิจได้ปีละ ๗ วัน ทั้งนี้ ให้เลือกลากิจได้๒ ช่วงเวลา คือ ก่อน ๙.๐๐ น. และหลัง ๑๗.๐๐น.


๓.ลาผ่าตัด


บริษัทไม่อนุญาตให้พนักงานลาผ่าตัด เพราะบริษัทจ่ายค่าแรงจ้างพนักงานพร้อมอวัยวะครบ ๓๒ ส่วน การผ่าตัด เปลี่ยนถ่ายอวัยวะใดๆจึงต้องได้รับความยินยอมจากบริษัทเสมอ




๔.ลาเพื่อไปงานศพ


เป็นการลาอันไม่สมเหตุสมผล เพราะพนักงานไม่สามารถทำให้คนตาย
ฟื้นคืนได้ ทั้งนี้อนุโลมให้สำหรับผู้มีความจำเป็น ให้สามารถลาไปพิธีศพได้ หลังเลิกงานไปแล้ว ๑ ชั่วโมง




๕. ลาตาย


นับเป็นการลาที่สมเหตุผล แต่พนักงานต้องยื่นใบลาเป็นลายลักษณ์


อักษรต่อฝ่ายบุคคลล่วงหน้า ๓๐ วัน เพื่อให้บริษัทจัดหาพนักงานมาทดแทนกันได้

โปรดอ่านอีกครั้ง!!!

เหตุเกิดเมื่อไฟแดง

ไฟสัญญาณจราจรเปลี่ยนเป็นสีแดงอีกคำรบ ใครหลายคนพร้อมใจส่งเสียงเฮือก  ผมก้มมองนาฬิกาข้อมือ แย่! วันนี้ผมคงไปทำงานสายอีกตามเคย ผู้ชายนั่งเบาะข้างหน้าผมสะดุ้งกายเล็กน้อย ตวัดลิ้นสูดน้ำลายที่จวนหยดแหล่มิหยดแหล่กลับคืนสู่ลำคอ แล้วนั่งสัปหงกสบายอารมณ์ต่อไป




กลิ่นหอมชนิดหนึ่งลอยตลบอบอวลมาจากด้านข้าง สาวออฟฟิศนั่งละเลียดข้าวเหนียวหมูปิ้ง อย่างชนิดเอร็ดอร่อยไม่เกรงใจสายตาใครจะมอง ลูกกระเดือกผมแล่นพล่าน พยาธิในกระเพาะเริงระบำจังหวะบีกิน วอลซ์ แทงโก้ ยังไม่ทันต่อด้วยชะชะช่า ไฟเขียวก็พลันสว่างขึ้น ดึงสติของผมที่เตลิดเปิดเปิงไปให้กลับมา    แต่อนิจจา อนิจจัง ไม่ทันถึงสิบวินาทีดี ไฟเขียวเจ้ากรรมพลันถึงแก่กาลอวสานสิ้นอายุขัยชนิดปัจจุบันทันด่วน ปล่อยไฟแดงออกมาหลอกหลอนอาละวาดยกใหม่ต่อไป แม่สาวออฟฟิศกลืนหมูชิ้นสุดท้ายลงคอ สะบัดก้นฉับๆเดินลงจากรถเรียกมอ'ไซค์วินบึ่งหายลับไปกับตา ผมนึกอยากทำแบบหล่อนบ้างเหมือนกัน แต่นี่มันปลายเดือนแล้ว ประหยัดเงินไว้ก่อนคงเป็นการดี  (อันที่จริงไม่มีค่ามอ'ไซค์ด้วยแหละ)




ผมละสายตามองไปนอกหน้าต่าง รถราสารพัดแออัดแน่นช่องจราจร เศรษฐกิจไม่ดีแต่คนไทยยังถอยรถป้ายแดงมาวิ่งกันเกลื่อนถนน หากยังไงคงน้อยกว่ารถแท็กซี่หลายเท่า ที่จอดรถอัจฉริยะคงมีไว้เป็นอนุสาวรีย์รำลึกถึงอดีตผู้ว่ากระมัง อ้าว!...นั่นรถของกรมขนส่งทหารอากาศวิ่งสวนไปเห็นท้ายลิบๆ ทิ้งควันดำโขมงไว้เป็นสาย รถเอกชนต้องตรวจสภาพรถก่อนต่อทะเบียน แต่รถราชการได้อภิสิทธิ์ไม่ต้องตรวจหรือไร? หรือผมเข้าใจอะไรบ้างอย่างคลาดเคลื่อน?






ผมถอนหายใจ (รอบที่เท่าไหร่ก็ขี้เกียจจะจำ) สายตาพลันปะทะเข้ากับ SLK200 นั่นเป็นรถในฝันของผมเชียวนะ ทะเบียน 111 เสียด้วย เจ้าของคงล่ำซำไม่น้อย  แต่หน้าตางั้นๆแหละ หล่อสู้ผมไม่ได้แม้กิโลขีด




ผมยื่นหน้าชะโงกมองให้ถนัด ตุ๊กตาที่เบาะข้างพ่อโชเฟอร์หน้าตาจิ้มลิ้มพริ้มเพรา หุ่นอวบอึ๋มพอเชื่อได้ว่าแม่ให้มาของแท้ น้องหนูเวียนฉอ้อนป้อนขนม ป้อนน้ำไม่ขาดสาย สลับฉากด้วยการหอมจูบเป็นระยะๆ โอ้ว...น่าอิจฉาชะมัด วูบหนึ่งที่ความคิดฝ่ายต่ำผมกำเริบ อดไม่ได้ต้องเหลือบมองต้นขาขาวเนียนนั้น (โดยไม่ตั้งใจ)






ไฟเขียวสว่างอีกครา รถเมล์เคลื่อนตัวออกช้าๆ ผมยังไม่ละสายตาจากขาคู่นั้น   เจ้าหล่อนขยับเปลี่ยนท่ายกขาขึ้นไขว้ (กรุณานึกถึง ชารอน สโตน ใน BASIC INSTINCT)






โอ้!!!พระเจ้าจอร์จช่วยผมทีเถอะ


แม่สาวสายเดี่ยวหน้าหวานแฉล้ม หล่อนใส่กางเกงในลายโดเรมอน!!!

โลกคงน่าอยู่ขึ้นอีกโข ถ้ามนุษย์ใช้ชีวิตแบบแมวๆ

แมวเป็นสัตว์ที่อยู่คู่โลกมานานหลายปี พฤติกรรมของมันมีทั้งน่ารักน่าชัง





ลองคิดดูซิว่า ถ้าคนเราทำตัวเลียนอย่างแมว ความวุ่นวายทั้งหลายแหล่ อาจลดลงได้บ้าง หรือใครว่าไง

การนินทาน้อยลง




ในเมื่อประสาทหูเข้าขั้นดีเลิศ เสียงเข็มหล่นยังได้ยิน คงไม่มีใครกล้านินทาใครลับหลังกันอีกแน่ ประเภทลุกไปปุ๊บ โดนเผาปั๊บ จะไม่มีให้เห็นอีกต่อไป ไม่ต้องกลัวใครจะแทงข้างหลัง ทะลุถึงหัวใจ

กินน้อยลง




กินเท่าแมวดม... ช่วยประหยัดทรัพยากรได้ตั้งมากตั้งมาย สัตว์สปีชีส์อื่นมี
ชีวิตอยู่ได้นานขึ้น ภาวะขาดแคลนอาหารหมดไป สาวรักหุ่นสามารถยิ้มแฉ่ง กินมื้อเดียวอยู่ไปได้ทั้งวัน ทั้งลดหุ่น ทั้งเป็นมิตรต่อกระเป๋าเงิน



 

คดีคนหลงของหายสูญพันธ์จากโลก

เพราะหนวดวิเศษจะช่วยให้หาเจอจนได้ แม้อาจต้องใช้เวลานานไปบ้าง  แต่แมวตัวผู้ เอ๊ย... คุณผู้ชายอาจไม่ชอบ เพราะหากมีกลิ่นแปลกๆติดตัว แม่เจ้าประคุณต้องได้กลิ่นแน่ ยิ่งถ้าเป็นกลิ่นน้ำหอมน้องจอย น้องเก๋  น้องอ้อมละก็ โอ๊ย!!! ไม่อยากจะนึกภาพ มานหวาดเจี๋ยว...

ไม่ต้องเสียเวลาตัดเล็บ




เอาเวลาไปทำอย่างอื่นที่มีประโยชน์และสาระกว่า แค่ยกมือ ยกเท้า ตะกายฝาบ้านเป็นอันเรียบร้อย หนุ่มๆสามารถอ้างได้เต็มปากเต็มคำรอยเล็บบนหน้าน่ะ รอยเล็บวิฬาร์จริงๆนะ

พูดภาษาเดียวกันทุกเผ่าพันธุ์




ไม่ต้องเสียเวลาเข้าคอร์สติวภาษา จะแมวไทย แมวอังกฤษ      แม้แต่แมวรัสเซี่ยน ก็ร้อง เมี้ยว เมี้ยว หง่าว เหมือนกันหมด หนุ่มๆไม่ต้องเปลืองสมองคิดคำหวานๆไว้จีบสาวๆ แม้ว เมี้ยว มี้มี้ แค่นี้ก็โอเคละ



 

ไม่ต้องกลัวความสูง




ตกตึกยังไงก็ไม่ตาย (แต่อาจมีหัวแตกบ้าง แขนขาหักบ้าง) พวกที่เที่ยวมีกิ๊กไปทั่วคงชอบใจ เวลาเจ้าของเขามา ก็ปีนหนีไปซ่อนตรงระเบียงซ้า ...  สบายแฮ



 

 

 


ไม่ต้องเสียเวลาอาบน้ำ




ข้อนี้เหมาะสำหรับคนขี้เกียจอาบน้ำ หรือพวกนิยมซักแห้ง แค่ตวัดลิ้นเลียแผล็บๆ เนื้อตัวก็สะอาดเกลี้ยงเกลาเป็นเงางาม คู่รักอาจเปลี่ยนวิธีใหม่ จากที่เคยเล่น ปูไต่ หรือจ้ำจี้ เป็นผลัดกันเลียขนให้อีกฝ่ายแทน ...


เริ่มจากส่วนหน้าก่อน แล้วไปแขน ขา ลำตัว แล้ว เอ้อ... พอดีกว่า ยิ่งนึกภาพยิ่งชวนสยองขวัญดีจัง



 

HERE COMES XIONG!!!

หลายๆท่านอาจพอรู้จักผมอยู่บ้าง แต่หากไม่ ไปหาอ่านในโปรไฟล์ละกันนะ




เนื้อหาในบล็อกคงไม่มีอะไรมาก ขนาดสาระยังหาทำน้ำยาป่า น้ำยากะทิได้ยาก






ถ้าอ่านแล้วรู้สึกทะแม่ง ให้ปลงซะว่า อ่านๆไปเถอะ อย่าคิดมาก ละกัน



ข้อแนะนำการเข้าชมบล็อก



ฉ



เฉพาะผู้มีอายุเกินกว่า ๑๘ ปี ไม่ควรเข้าชม บล็อกนี้เหมาะสำหรับ GEN Y GEN X เท่านั้น



น



แนะนำให้ผู้ป่วยโรคหัวใจ โรคความดัน(ทุรัง)สูง งดเข้าชมบล็อกนี้ เราไม่รับผิดชอบในทุกกรณี
ถ้าท่านล้มฟุบตายหน้าจอคอม



ร


ระเบียบรัด โปรด GO FAR FAR FEET บล็อกนี้ โหด ดิบ เถื่อน  ฮาร์ดคอร์โคตรๆ เป็นอันตรายต่อสุขภาพเด็กอนามัยจัดเช่นท่านเป็นอย่างยิ่ง



ส


สุภาพชนยินดีต้อนรับ คนที่คิดจะใช้บล็อกนี้ระบายความโรคจิต เชิญแวะบล็อกข้างหน้า บล็อกนี้ไม่ได้เป็นที่ระบายอารมณ์ของใคร



คำเตือน



ห้ามเข้าชมบล็อกเกินวันละ ๒ ครั้ง




โปรดสังเกตก่อนเข้าว่า มีคนอื่นอยู่ใกล้คุณหรือไม่ มิฉะนั้น ท่านอาจโดนคนรอบข้าง มองด้วยสายตาประหลาดได้




อ้อ... ก่อนไปทิ้งเม้นไว้ด้วยล่ะ ใครเม้นขอให้โชคดี รวยๆ เฮงๆ ทุกคน






หมายเหตุ บล็อกนี้ ย้ายมาจาก MY OPERA   และย้ายอีกที   จาก MTHAI  แบบว่าบล็อกที่นั่นโหลดยาก
ส่วน BLOGGANG  ลืมรหัส  PANTIPไปแล้วง่ะ  T_T